FAM. 74

En weer mis. “Nee natuurlijk ligt mijn bril niet op het nachtkastje.” Mompelt Max tegen zichzelf. Het is niet de eerste keer dat hij vergeet dat zijn bril in 2065 vervangen is door de lens. Hij veegt met zijn hand tegen de zonnewekker om deze uit te zetten en springt onder de douche. Als hij de keuken inloopt is zijn zoon Splinter druk bezig met het ontbijt. “Wil je goiji bessen en paranoten met yoghurt of een spinazie shake pa?”, “Spinazie, thanks Splinter.” In zijn ooghoek ziet hij zijn kleinzoon Pi stiekem een ontbijtje uit de food-generator halen. “He Pi, kom je straks even bij opa in de garage chillen?” “Def opa, first even m’n game outfittyen met Chi, see u in 30 m”. “Is cool Pi” zegt Max terwijl hij zich afvraagt wat outfittyen precies betekent.

Max gaat aan de ontbijttafel zitten en drinkt rustig zijn spinazie shake. Splinter is actief lid van de Healthy Food Organisation, een organisatie die zich bezig houdt met ongemanipuleerd en vers eten. Max kan het wel waarderen dat zijn zoon zich zo bezighoudt met gezond eten, in een tijd dat veel mensen hun eten uit de food-generator halen. Na het ontbijt racet Splinter richting het bejaardenhuis waar hij vrijwilligerswerk doet.

Max slentert naar de garage, zijn garage waar hij al zijn oude spulletjes heeft opgeslagen. Hij baalt er eigenlijk best wel van dat hij zijn oude MacBook en iPhone niet echt meer kan gebruiken sinds de Lens Update van 2068. Heerlijk vindt hij het om te prutsen aan zijn oude apparaten, en ook al kan hij de letters op het toetsenbord niet meer lezen soms typt hij blind een stukje omdat hij het geluid zo fijn vindt.

Zijn zoon Splinter begon al op jonge leeftijd moeite te vertonen met lezen. Lezen was, tot Max grote schrik, eenvoudigweg niet meer nodig. Zijn kleinkinderen leren over boeken en het alfabet bij geschiedenis. Via hun leerinplantaat natuurlijk.

Vroeger, zelfs voor Max’ tijd, lazen mensen veel meer. Toen Max een jaar of 20 was las hij zelf ook alleen maar korte nieuwsberichten via nu.nl. Maar de aandacht van mensen verslapte. Dingen als twitter werden populair. 140 karakters, dat was iemand bereid om te lezen. En het werd steeds minder. Tekst verdween langzaam maar zeker uit het dagelijks beeld, het is verouderd. Ouderwets. Zenuwachtig drukt Splinter herhaaldelijk op ‘Esc’ op zijn nergens op aangesloten toetsenbord.

“Wiehswoesh” klinkt het door de garage. Max zijn hart maakt een sprongetje, dat geluid betekent dat er nieuwe informatie op de harde schijf van zijn overleden vrouw Sofia is bijgekomen. Drie jaar geleden overleed Sofia aan een jaarlijkse update, kortsluiting in de hersenen. Het is maar goed dat het dagelijks drinken van een Brainshake verplicht is geworden. Gelukkig kan Max nog elke dag genieten van haar foto’s, video’s en memoires via zijn beamerbal. Hoewel hij het het eerste jaar te pijnlijk vond geniet hij nu van de herinneringen.

Hij checkt de harde schijf en ziet dat er oude foto’s bij zijn gekomen van hun reis naar de maan die ze in 2046 maakten. Foto’s die niet zij maar mede reisgenoten gemaakt hadden en die ze nooit meer gesproken hebben daarna. Blijkbaar duurde het even voordat de reisgenoten deze foto’s door wilden linken naar Sofia en Max. Hij zet de beamer aan en geniet van de foto’s die om hem heen verschijnen. Hij lacht hardop bij een foto waarop Sofia en hij een koprol door de lucht maken, en hij merkt niet dat Pi ineens naast hem staat. “Hee opa, ben ik”, “Pi! Ik dacht dat je nooit meer zou komen flexen? Hoe is het knul?” “Fine G-pop, leuke foto’s van Soof!” “Thanks Pi, toen waren we een weekendje naar de maan.”

Samen kijken ze door de foto’s heen terwijl Max vertelt over het weekendje weg. Pi’s aandachtsboog is onwijs kort en maar als opa vertelt probeert Pi altijd goed te luisteren. Max weet dat Pi zijn aandacht kort is maar toch probeert hij hem altijd zo veel mogelijk te vertellen, hij hoopt dat zijn kleinzoon op deze manier waarde gaat hechten aan een beetje diepgang.
Na nog geen drie minuten springt Pi uit zijn stoel, “Ahyeah Oop, found dit dinges gister” en hij grist een boek uit zijn tas. “O waar heb je dat gevonden knul?”. “Was in front of Lila’s deur, ze used het als deurstopper.”
”Thanks voor het redden van dat boek Pi.” Na even goed bekijken en zoeken weet Max welk boek het is, Harry Potter. En hij verzucht “die goede ouwe tijd, dit is mijn oude Harry Potter boek Pi”. “O die heb ik ook gezien G!”
Ja de 4d versie van 26 minuten, denkt Max, maar hij zegt het niet.

Max stuurt Lila een hologram, met de mededeling dat hij liever niet heeft dat zij zijn boeken als deurstoppers gebruikt. Na een uur of twee waarin Max melancholisch foto’s heeft gekeken en Pi zeker met dertien mensen gehologramd heeft, negen keer heen en weer naar buiten gerend is en elke computer en boek heeft bekeken krijgt Max een hologram van Lila terug. “He G-pop, whattap? Echt very very sorry sorry, won’t happen again. Hmm zeg rood of gold turquoise?” Zegt ze terwijl ze 2 shirtjes voor zich houdt. “En yea sjeezie, m’n p-pas again geblockt. Splinter gedaan right?” En zo kletst ze nog even door. Max besluit haar terug te hologrammen en haar personal-pas te deblocken. Ze winkelt te veel en Splinter probeert haar winkeldrang te temperen door haar pas op z’n tijd te blokkeren. Maar Max beseft dat zij er zelf ook niet veel aan kan doen, de peer pressure en de mode-collecties die om de zeven dagen veranderen. Hij is allang blij dat hij haar even gesproken heeft.

Dan krijgt hij een hologram van Lente: “Hai Max, zou jij Splinter door kunnen geven dat ik vananond zes uur thuis ben?” Op de achtergrond van haar hologram ziet hij vage beelden en hard geschreeuw. Hij schrikt, Lente is journalist en ‘s ochtends weet ze nooit waar ze die middag zal zijn. Hij is bang dat ze misschien op een plek waar ze eventueel gevaar loopt. Op een of andere manier staat Lente vaak verslag te doen vanaf demonstraties, soms oorlogsgebieden en rellen. Lente is soms wel op drie continenten op een dag, om beeld materiaal voor twee minuten durende nieuws-items te schieten. Vaak weet het publiek amper waar het conflict over gaat, maar in ieder geval voelen ze zich op de hoogte en daar gaat het om.
Max zet snel zijn hologram-visie aan en vraagt om live verslag van verslaggeefster Lente. Het duurt even voordat de visie contact maakt, maar zodra hij Lente ziet verschijnt er een glimlach op z’n gezicht. Ze staat verslag te doen van de lancering van de eerste 500 personen raket naar Mars.

Vrolijk gaat hij verder met zijn bezigheden in de garage, hij laat de foto’s en de video’s aanstaan terwijl hij zijn oude boeken op kleur en grootte sorteert. Max is beseft zich maar al te goed dat mede door hem de samenleving geworden is zoals hij nu is, hij was een van de meest vooruitstrevende ontwerpers van zijn tijd. Groot voorstander van het doorontwikkelen van de lens. Wat hij nog steeds een van de betere ontwikkelingen vindt sinds vroeger. Toch mist hij een hoop diepgang, hoewel hij ook wel weet dat z’n kleinkinderen nog jong zijn en hopelijk op hun manier de diepte induiken als ze wat ouder zijn. Hij hoopt gewoon dat ze weer aandacht krijgen zoals vroeger. Sinds het leren met de breinimplantaat weet niemand meer wat werken is, vindt hij.
Maar wat is nou belangrijk? Denkt Max. Hij is trots op ze familie. Ze leren het wel. Hij neemt plaats in ze leunstoel en slaat Harry Potter open. “Hoofdstuk 1: De Jongen Die Bleef Leven.” Max glimlacht terwijl hij zijn vingertoppen over de zijkant van het dikke boek laat glijden.

geanimeerde presentatie

6 3D prints

Lens

De multifunctionele stelt automatisch scherp. Hij filtert tekst. Dit zorgt namelijk voor verwarring. Ook is de lens gekoppeld aan de ID pas, zodat je zicht op jouw specifieke wensen wordt aangepast. Iedereen draagt deze lenzen.

ID pas

Iedereen heeft een eigen pas, deze bevat een vingerafdruk, bloedsample, een haarsample, een pasfoto en een barcode. De pas is uniek en persoonlijk. Verder bevat de pas data over de eigenaar waaronder allergieën, gezinssamenstelling, bankrekening.

Zonnewekker

Via de zonnewekker kan je instellen op welk moment je rond zonsopgang gewekt wilt worden. Je kunt zien welke positie de zon inneemt en dus de tijd aflezen. Het afschaffen van leidt tot voor een natuurlijker ritme van de mens.

Hologramband

Het communicatiemiddel, hij stelt je in staat berichten te sturen naar contacten. Via de hologramband kan je ook nieuwsberichten en entertainmentshows bekijken.

Leerimplantaat

Via een toeganspoort in je hoofd wordt informatie ingebracht via het leerimplantaat. Dit gebeurt in een slaaptoestand. Binnen een aantal uur nemen je hersenen de informatie uit het implantaat op. Bij ontwaken is het verplicht een brainshake te drinken, deze zorgt ervoor dat de hersenen ontspannen en de informatie goed verwerken.

Beamerbal

Opslagplaats voor visuele en audiovisuele data van een overleden persoon. De bal zorgt ervoor dat de nabestaanden levendige een herinnering kunnen koesteren aan de overledenen.

Het is het jaar 2074, in 2014 waren wij twintigers. Nu zijn we tachtigers, oud maar wijs. De wereld zoals wij hem kenden veranderde. Er was meer mogelijk dan we ooit voor mogelijk konden houden. Alles gaat sneller efficiënter, automatischer. De “spanningsboog” verslapt bij elke generatie een beetje meer. We hadden het kunnen zien aankomen. Wij lazen nu.nl in plaats van de krant, en keken liever 3 uur op facebook dan dat we een avond spelletjes gingen spelen. Net zoals onze eigen grootouders mopperen we er wat op, zijn we nieuwsgierig maar vooral ook trots.

In de geanimeerde presentatie zien we de leestekst in het Engels en in het Nederlands voorbij komen. Wanneer 1 van onze 3D producten wordt beschreven licht deze op. Rechts zijn screenshots te zien van de mock-up in de zes standen waarbij de zes 3D producten worden uitgelicht.

Handout

In de Handout is zowel de leestekst als de prodict omschrijvingen nog eens rustig na te lezen. De versie hieronder mist nog de foto;s van onze 3D producten. De producten zijn woensdag klaar.